همه شب نالم چون نی که غمی دارم ....که غمی

 

 

دارم

 

 

دل و جان بردی اما نشدی یارم .....نشدی یارم

 

 

با ما بودی بی ما رفتی چون بوی گل به کجارفتی؟

 

 

تنها ماندم تنها رفتی..

 

 

چون کاروان رود فغانم از زمین بر آسمان رود

 

 

دور از یارم خون می بارم

 

 

فتادم از پا به ناتوانی...اسیر عشقم چنان که دانی

 

 

رهایی از غم نمی توانم ...توچاره ای کن که

 

 

می توانی

 

 

گر زدل بر آرم آهی آتش از دل خیزد

 

 

چون ستاره ز مژگانم اشک آتشین خیزد

 

 

نه حریفی با او تا غم دل گویم

 

 

نه امیدی در خاطر که تو را جویم

 

 

ای شادی جان ..سرو روان...کز بر ما رفتی

 

 

از محفل ما....چون دل ما ...سوی کجا رفتی

 

 

به کجایی ای غمگسار من..فغان زار من..بشنو

 

 

باز آی باز آی ..از صبا حکایتی ز روزگار من بشنو

                                                   

 

باز آی....